
Ч.ЗОТОЛ
Эх орондоо дуудагдсан эр цэрэг гэдэг бол тусгаар улсаа батлан хамгаалах түүхэн гавьяа, өндөр хариуцлага, эрхэм нэр төрийн эзэн юм. Гэтэл өнөө цагт эх орондоо тангараг өргөсөн эр цэргүүдээ “боолчлох” бодлого ил далдаар хүчтэй яригдаж, басхүү нийтийг хамрах шинж цухалзаж эхлэв. Хугацаат цэргийн алба хаах үндсэн үүргээ биелүүлэнгээ хоёр сая төгрөгийн цалин авч нэг сумаар хоёр туулай буудах “мэргэн санаа”-наас үүдээд хүүхэн, залуугүй цэрэгт явахдаа туллаа. Асуудлыг гоё сайхнаар өнгөлж тордсон энэ шийдвэр гүндээ ямар хор уршигтайг ярих ёстой. Саар, сайн талыг хуруу даран тооцох учиртай. Хууль журам, олон улсын нэр хүнд, гадаад харилцаа холбоо гээд нухацтай авч үзэхгүй бол хугацаат цэргийн алба хаагчдаараа байшин бариулж, зам засуулах нь сэнтийн эрх мэдэл, сэтгэлийн хөөрлөөр шийдчих зүйл бас биш юм байна. Тэр нь юу вэ гэвэл, дотоодын хууль тогтоомж болон нэгдэн орсон олон улсын гэрээ конвенцид харшлах нөхцөл бий болдог аж. Монгол Улсад заавал хаах цэргийн алба нэг жил бөгөөд 18-25 насны бүх эрчүүд хамрагдах ёстой. Түүнчлэн дотоодын хууль тогтоомж, эрх зүйн орчны хүрээнд заавал хаах цэргийн албанд татагдсан хүнээр зөвхөн цэргийн зориулалтаар гүйцэтгэх ажил, хөдөлмөр хийлгэх боломжтой гэж заасан байдаг. Мөн Монгол Улс Олон улсын хөдөлмөрийн байгууллагын Албадан хөдөлмөрийн тухай 29-р конвенцийг 2005 онд соёрхон баталсан бөгөөд үүнд албадан хөдөлмөрийг “Ямар нэг торгууль шийтгэл ногдуулахаар заналхийлж аливаа иргэнээс өөрийгөө сайн дураар санал болгоогүй байхад шаардах аливаа ажил, үйлчилгээ” хэмээн тодорхойлсон байдаг. Албадан хөдөлмөр нь юуны өмнө хувь хүний эрх чөлөө, эрхэм чанарыг үгүйсгэж байгаагаараа хүний үндсэн эрхийн зөрчилд тооцогддог байна. Монгол Улсын нэгдэн орсон Олон улсын хөдөлмөрийн байгууллагын найман суурь конвенцийн хоёрт нь буюу 29, 105 дугаар конвенцид хугацаат цэргээр эдийн засгийн хөгжлийг түргэтгэх зорилгоор албадан хөдөлмөр хийлгэхийг хориглодог. Иймээс хугацаат цэргийн хөдөлмөрийг хөгжлийн зорилго, эсхүл цэргийн бус төсөлд ашиглаж болохгүй гэжээ. Гэтэл манай улсад дан ганц ирээдүйд хийгдэх их бүтээн байгуулалтад дайчлах биш өнөөдөр ч дотоодын болон нэгдэн орсон олон улсын гэрээ конвенциудаа зөрчиж хугацаат цэргүүдээ “боолчилж” буй нь нэгэнт ил болсон. ХЭҮК болон Олон улсын хөдөлмөрийн байгууллагаас 2013 онд хийсэн Монгол Улс дахь хугацаат цэргийн албан хаагчийг ашиглаж байгаа бодлого, зохицуулалтын судалгаа явуулсан байдаг. Судалгаанд армийн хоёр ангийн 159 хүнийг хамруулахад хугацаат цэргийн албан хаагчид цэргийн бус хөдөлмөр эрхэлдэг нь тогтоогдсон. Тухайлбал, цэргийн албан хаагч, офицер, ахлагч нар албан тушаалын орон сууцны барилга угсралтын ажлыг хариуцан гүйцэтгэсэн. Ангийн захирагч нь цэргийн албан хаагчдыг анги, хувь хүн, аж ахуйн нэгж, төрийн байгууллагын хооронд гэрээ байгуулсны үндсэн дээр орон сууц, зам барилгын ажил хийлгэдэг. Түүнчлэн хувь хүн, аж ахуйн нэгжтэй гэрээ байгуулан хугацаат цэргийн албан хаагчаар барилгын ажилд туслуулдаг байжээ. Энэ мэтчилэн заавал хаах цэргийн албанд татагдсан хүнээр цэргийн зориулалтаар гүйцэтгэх ажил, хөдөлмөр хийлгэхээр дотоодын болон олон улсын баримт бичигт заасан байтал цэргийн бус ажил гүйцэтгүүлж байгаа нь Монгол Улс олон улсын өмнө хүлээсэн хариуцлагаа ухамсарладаггүй, үүргээ биелүүлдэггүйг харуулж байгааг дурджээ. Өөрөөр хэлбэл, Олон улсын хөдөлмөрийн байгууллагын 29, 105 дугаар конвенцийн зүйл заалтыг дагаж мөрддөг эсэхэд эргэлзэж байгааг олон улсын байгууллагуудаас сануулсан байна. Олон улсын хөдөлмөрийн байгууллагын гэрээ конвенцид нийцүүлэн ажиллаж байгаа эсэхээ Засгийн газар, Ажил олгогчдын төлөөлөл хоёр жил тутамд тайлагнадаг. Тэд тайланг хянаад зөвлөмж өгдөг байна. Тэгвэл дээрх байдлаар олон улсын өмнө үүрэг хүлээж нэгдэн орсон гэрээ конвенциудаа зөрчвөл ямар үр дагавартай вэ. Нэг жишээ дурьдахад Төв Азийн орнуудаас Узбекстанд төрийн оролцоотойгоор насанд хүрэгч болон хүүхдүүдээр хөвөнгийн салбарт албадан хөдөлмөр эрхлүүлж байгааг Олон улсын хөдөлмөрийн бага хурлын үеэр хэлэлцжээ. Үүний улмаас Европын парламент Европын Холбoo, Узбекстан улсын хооронд байгуулж буй Хоёр талт худалдааны гэрээнд гарын үсэг зурахаа хойшлуулаад байгаа аж. Монгол Улсын хувьд Европын Холбооны Худалдааны хөнгөлөлтийн eрөнхий системд хамрагддаг бөгөөд энэхүү худалдааны хөнгөлөлт, урамшууллыг үргэлжлүүлэхийн тулд олон улсын гэрээ конвенц, түүний дотор албадан хөдөлмөрийн тухай конвенцийг бүрэн хэрэгжүүлэх шаардлагатай аж. Энэ мэтээр тухайн улсад Олон улсаас ирэх аливаа төрлийн тусламж, дэмжлэг хумигдах эрсдэлтэйг албаны хүмүүс хэлж байна.Эх сурвалж: "Зууны мэдээ" сонин