С.САРУУЛ
“Зууны мэдээ” сонин салбар салбарын тэргүүлэгчид, шинийг санаачлагчдыг “Leaderships forum” буландаа урьж, Монгол Улсын хөгжлийн гарц, боломжийн талаар ярилцаж тэдний сонирхолтой шийдэл, санаануудыг уншигчиддаа хүргэдэг билээ. Улсын драмын эрдмийн театрын уран бүтээлч, Монгол Улсын гавьяат жүжигчин С.Болд-Эрдэнэ “Зууны мэдээ” сонинд өгсөн ярилцлагадаа “Улсын драмын эрдмийн театр бол мэргэжлийн урлагийн ууган байгууллага, төв театр. Тиймдээ ч цирк, филармони, үе үеийн продакшн гээд урлагийн байгууллагууд театраас үүсч, салаалж гарсан байдаг. Энэ жил Монголд орчин цагийн мэргэжлийн театр үүсэн байгуулагдсаны 90 жилийн түүхт ой тохиож байна. Манай театр уран сандаа 500 орчим уран бүтээлтэй. Энэ ч утгаараа хүүхэд залууст зориулсан, академик буюу сонгодог түвшний уран бүтээлийг туурвиж театрын урлагийн бүхий л үүргийг гүйцэтгэж байна. Өөрөөр хэлбэл, хүүхэд залуусын урлагийн хэрэгцээ, оюуны хөгжилд хувь нэмэр оруулах үүрэг, хариуцлага бидэнд оногдож байна.
Аливаа зүйл унаж, босч байж хөгждөг. Үүнтэй адил Монголд театрын урлаг эрчимтэй хөгжиж байна. Тэр дунд хамгийн чухал нь тасралтгүй үйл ажиллагаа явуулж ирснээрээ онцлогтой. Мэдээж бусад улс оронтой харьцуулахад дутуу дулимаг зүйл бий. Техник технологи, ур чадвар, сэтгэлгээний хувьд шинэчлэгдэх шаардлага байнга тулгарч байгаа ч он цагийн эрхээр хувьсан өөрчлөгдөхдөө өөрийн гэсэн өвөрмөц онцлогийг хадгалж явах ёстой. Орчин үеийн хүмүүсийн амьдралын хэв маяг, нийгмийн сэтгэлгээний онцлогийг харгалзаж хэрхэн хөгжих вэ гэдгээ үргэлж эрэлхийлж байж хөгжиж дэвшинэ. Ингэж орчин үетэй хөл нийлүүлж тасралтгүй шинэчлэл хийхдээ уламжлалаа гээж болохгүй. Улам сэргээж хадгалах хэрэгтэй. Мөн театр бол монгол хэлний дархлааг хадгалж үлдэх ёстой газруудын нэг. Тайзан дээр яригдах үг, хэл яриа монгол онцлогийг харуулж, мартагдаж байгаа үгийг сэргээж хэрэглэх учиртай.
Театрын урлаг эрхэмсэг тансаг, бардам, омголон бүхний илэрхийлэл. Тэр эрхэмсэг оршихуйг зорьж ирсэн хүмүүсийн сэтгэгдэл, мэдрэмж үргэлж шинэ, давтагдашгүй байдаг. Үзэгчид нь ч театрт тоглож байгаа жүжгийг үзэхдээ зохиолыг нь уншчихсан, дотроо төсөөлөөд харчихсан ирдэг тийм л гайхалтай орчны зохицол юм. Тиймээс театрын тайзан дээр тоглож байгаа уран бүтээлчид болон үзэгчид аль аль нь амьд мэдрэмж авдгаараа онцлогтой. Жүжигчин хүн тайзан дээр бүхий л мэдрэмж, авьяас, оюун бодлоо дайчилдаг.
Үзэгчдийн уур амьсгал, хамтран тоглогчоо нарийн мэдрэхээс гадна өөрийгөө хянаж байх ёстой. Аливаа зүйл зохих хэмжээндээ байхыг гоо зүй гэдэг. Харин хэтэрч эсвэл дутаж болохгүй. Яг тэр цаг үед тухайн дүрээрээ амьдрах хэрэгтэй” гэлээ.
Эх сурвалж: www.polit.mn