Р.ОЮУН Сүрлэн урлалыг 1988 онд гавьяат багш Б.Цэрэндорж, н.Энхтуяа нар Монголд нэвтрүүлсэн гэдэг. Энэ удаагийн “Урлан” булангийн зочноор сүрлэн урлалын багш Ц.Дуламсүрэнг урьсан юм. Сүрэл нь тариан түрүүний иш бөгөөд байгалийн хаягдал бүтээгдэхүүн. Тиймээс намар тариа хураалтын дараа очиж түүж авдаг ажээ. Сүрлэн урлал нь дотроо сүлжмэл, наамал, давхар наамал гэж байдаг ажээ. Ц.Дуламсүрэн сүрлэн сүлжмэлээр бүтээлүүдээ хийдэг юм байна. Нэг бүтээлийг нэг сарын хугацаанд хийх бөгөөд сүрлүүдээ лаборантад өгч хүссэн өнгөө гаргуулна. Ер нь наамал хийсэн ч адилхан усанд хийж дэвтээсний дараа индүүдэж хавтгай болгож бүтээлээ хийдэг гэж байлаа. Уран зангилаа сонирхдог байсан нь сүрлэн сүлжмэл хийх эхлэл болсон гэв. Сүрэл нь чимэглэх урлагийн төрөл болохоор бэлэг дурсгалын болон ханын чимэглэл, ахуйн хэрэглээний сагс, чихрийн таваг, гоёл чимэглэлийн хайрцаг хийхэд тохиромжтой. Бусад гар урлалын төрлөөс чимхлүүр ажил ихтэй, удаан хугацаагаар хийж цаг их ордог болохоор тэвчээр шаарддаг. Нэг бүрчлэн бүх юмыг нь гараараа хийдэг. Тухайлбал, нэг цэцгийн дэлбээг ижил хэмжээтэй сүрлүүдийг сонгож сүлждэг. Хэрэв том, жижиг сүрлээр хийхэд сүлжээс үзэмж муутай болдог учраас нэг бүрчлэн сонгож сүлжсэн сүрлүүдээ эвлүүлэхэд цаг их зарцуулдаг. Сүрлэн сүлжмэлд 20 арга байдгаас би энэ бүтээлдээ есийг нь ашигласан. Сүлжих аргаасаа шалтгаалж өөр харагддаг. Ер нь сүрлээр хийсэн бүтээл удаан хадгалагддаг. Түүний анхны бүтээл шатрын хөлөг байсан бөгөөд өргийг нь наамлаар, дөрвөн талыг нь сүлжмэлээр хийсэн хэмээн Ц.Дуламсүрэн уран бүтээлийнхээ талаар танилцуулж байв. Тэрээр уран бүтээлээ хийхийн хажуугаар Хүүхдийн урлан бүтээх төвд сүрлэн урлалаа хүүхдүүдэд зааж байгаа гэсэн. Хүүхдүүд энэ урлагаар хичээллэснээр сууж сурна, хувийн зохион байгуулалттай, гоо зүйн мэдрэмжтэй, оёх, наах, багаар ажиллах, сэтгэн бодох чадвар сайжирна, өөрийгөө зөв илэрхийлэхээс гадна гар хурууны эвсэлтэй, бүтээлээ хийхдээ эх загвараа гаргахын тулд зурж сурна. Мөн хүүхдүүд өөрийн хийсэн бүтээлээрээ бахархах, уран бүтээлээсээ урам авч хийж бүтээх сонирхолтой болдог давуу талтай ажээ. Эх сурвалж: “Зууны мэдээ” сонин 2020.3.5  ПҮРЭВ  № 43 (6268)